اضافه وزن به حالتی گفته میشود که شخص بیش از وزن ایده آل (متناسب با قد خود) و کمتر از حدی که چاقی نامیده شود، وزن داشته باشد. بسیاری از ما بدون اینکه اطلاع داشته باشیم دچار اضافه وزن و یا حتی کمبود وزن هستیم و در صورتی که به برطرف کردن این موضوع نپردازیم، این مسئله در آینده به ما آسیب خواهد رساند. پیشگیری از این مورد به راحتی و از طریق محاسبه BMI میباشد که اطلاعات لازم درباره سلامت جسمانی بیمار را به اوداده و از این طریق بیمار تا حدود متوجه شد که کدام یک از جراحی های چاقی مناسب او است.
شاخص توده بدنی یا همان BMI که مخفف (Body Mass Index) است، سنجشی آماری برای مقایسه وزن و قد و بدست آوردن سلامت وزن هر شخص با توجه به قدش است. این شاخص حاصل تقسیم وزن (بر حسب کیلوگرم) بر قد به توان دو (برحسب متر) میباشد. حاصل BMI برای افراد بالای ۲۰ سال (چه خانم و چه آقا) درست کار میکند. این روش برای محاسبه شاخص توده بدنی کودکان بالای ۲ سال جواب نمیدهد. برای ارزیابی وزن مناسب در کودکان، متخصصان به قد، سن و جنسیت کودک توجه میکنند. اگر کودک زیر صدک ۲ باشد نشان دهنده کمبود وزن، بین صدک ۲ تا ۹۰ دارای وزن سلامت، بین صدک ۹۱ تا ۹۷ دچار اضافه وزن و بالای صدک ۹۷ درگیر چاقی است.
علل متعددی باعث بروز چاقی در افراد میشود که این امر عوارض خطرناکی را در پی خواهد داشت. کم تحرکی، اولین و ساده ترین دلیلی است که منجر به افزایش بافتهای چربی در افراد میشود. عدم سوخت و ساز کامل چربی و علاقه شخص به مصرف بی رویه کربوهیدراتها از مواردی است که به ژنتیک آنها مربوط است.
افزایش بافتهای چربی باعث چاقی و افزایش مقاومت بدن نسبت به اثر هورمون انسولین میشود؛ لذا این هورمون که وظیفه کنترل قندخون را دارد، کارایی خود را از دست داده و عمکرد قبلی خود را نخواهد داشت. بالا رفتن میزان بافتهای چربی منجر به رسوب و تنگ شدن رگهای خونی در بدن میشود. این اتفاق در صورتی که به موقع تشخیص داده نشود و بعد از آن پیگیری نشود، به سکته مغزی میانجامد. سایش مفاصل بخصوص مفاصل زانو از دیگر آسیبهای متداول چاقی است. بدترین عوارض چاقی را میتوان بروز سرطان در نظر گرفت. سرطانهایی نظیر سرطان پستان، سرطان رحم، سرطان کیسه صفرا در زنان و سرطانهایی نظیر سرطانهای کولون، رکتوم و پروستات در مردان.
حتما بخوانید: معرفی جراحی های چاقی و پزشکی با مهارت در این زمینه
درست است که میگویند BMI بین ۱۸٫۵ تا ۲۵ بسیار مناسب و ایدهآل برای تمامی افراد بالای ۲۰ سال است ولی باید در نظر داشت که وزن دلخواه و ایدهآل برای هر فرد مفهومی متفاوت دارد. وزن ایدهآل وزنی است که برای عملکرد بهینه بدن ضروری است. برای مثال، ورزشکاران با بدنی عضلانی از BMI بالاتر از ۲۵ برخوردار هستند. آیا چنین اشخاصی دچار اضافه وزن هستند؟ این افراد نه تنها اضافه وزن ندارد بلکه از تناسب اندام و وزنی کاملا ایدهآل بهرهمند هستند.
به طور کلی به افرادی با BMI بالای ۳۰ که نتوانسته اند با رژیم های غذایی و برنامه های ورزشی بر اضافه وزن خود غلبه کنند، پس از آزمایشات و معاینات لازمه و همچنین صلاحدید پزشک معالج، جراحی چاقی پیشنهاد می شود. نوع عمل چاقی را نمیتوان صرفا با تکیه بر شاخص توده بدنی (BMI) مشخص کرد. برای مثال کسانی که سرطان فامیلیال و یا سابقه اش را دارند، هرچند که از BMI بالای ۳۰ برخوردار باشند به دلیل لزوم آندوسکوپی مکرر در طول درمانشان، نمیتوان از جراحی بای پس معده استفاده کرد؛ چرا که با این عمل، دو قسمت معده از هم جدا خواهد شد و دستگاههای آندوسکوپی به آنها دسترسی نخواهند داشت. در همین شرایط برای چنین اشخاصی عمل اسلیو معده مناسب تر میباشد و با این عمل احتمال سرطان معده نیز ۷۵ تا ۸۰ درصد کاهش مییابد. با این حال تا حد قابل قبولی (به جز موارد خاص) میتوان بر اساس BMI جراحی چاقی مناسب خود را پیدا کرد.
جراحی بای پس معده در بیماران با BMI بالای ۴۵ که مبتلا به چاقی درجه ۳ یا شدیدا مفرط هستند به عنوان آخرین و قطعی ترین روش درمانی محسوب میشود.
جراحی پلیسه معده به بیمارانی که حدود ۳۰-۳۵ کیلوگرم اضافه وزن دارند و دارای BMI 35 تا ۴۰ می باشند توصیه میشود.
در روش دیگری که با عنوان بالونگذاری معده نامیده میشود، در بیمارانی که BMIشان بالای ۳۰ و کمتر از ۳۵ است و مبتلا به عارضه چاقی هستند و همچنین افرادی که دارای BMI بالا ۴۵ هستند و به دلیل خطرات بالای بیهوشی و جراحی چاقی در آنان، نیاز به کاهش وزن اولیه به منظور کاهش خطرات و عوارض جراحی وجود دارد، بکار گرفته میشود.
جراحی اسلیو معده نیز از این قاعده مستثنی نیست و با توجه به BMI بیمار به دو دسته تقسیم میشود.
اسلیو گشاد که مناسب افراد دارای BMI بین ۳۰ تا ۳۵ است و اسلیو تنگ که مناسب بیماران با BMI بین ۳۵ تا ۴۵ می باشد و در هر کدام به میزان خاصی، حجم معده کاهش مییابد.
از نکات مثبت دانستن BMI میتوان به این اشاره کرد که علم به این موضوع منجر به احساس خطر کردن بیمار نسبت به وضعیت جسمانیاش میشود و او را نسبت به رساندن خود به وزن ایدهآل مصمم میکند. جراحی چاقی تنها زمانی توصیه میشود که شخص به مدت زیادی (بیش از چندین سال) درگیر چاقی مفرط باشد، نتوانسته باشد با رژیم های غذایی و برنامههای ورزشی اضافه وزن خود را درمان کند، آزمایشات و معاینات لازمه را به دکتر ارائه داده باشد و از BMI بالای ۳۰ برخوردار باشد.
پیشگیری از چاقی به مراتب راحتتر از درمان عوارض حاصل از آن است. پس بهتر است با مشاهدهی کوچکترین نشانههای چاقی که از BMI به راحتی میتوان به آنها رسید، نسبت به پیشگیری از این اتفاق اقدام کرد و با انتخاب رژیم غذایی، برنامه ورزشی و در صورت صلاحدید دکتر، با جراحی چاقی از عوارض احتمالی آن جلوگیری کرد تا در آینده با مشکل رو به رو نشویم.
باید به افراد این هشدار را داد که مصرف بعضی داروها بدون تجویز پزشک میتواند عوارضی چون چاقی را در پی داشته باشد؛ داروهایی نظیر کورتون ها منجبر به چاقی میشود.
حتما بخوانید: پزشک مناسب جراحی لاپاراسکوپی چه ویژگی هایی دارد؟